Πώς γίνεται να ξεκινάς μακρύ ταξίδι στο χιονιά

Μου λες πως φταίνε όλοι αυτοί
γνωστοί και άγνωστοι εχθροί
που εμπόδια βάζουν
διαρκώς στο πέρασμά σου

Όμως δε σκέφτηκες ποτέ
πως είναι η σκέψη σου κουτέ
που σου μικραίνει συνεχώς
το ανάστημα σου, το ανάστημά σου

Ξανά πνίγηκες πάλι
μέσα σ' ένα κουτάλι νερό
και βαράς το κεφάλι
βλαστημάς τον καιρό (2)

Σε είδα πάλι στο σταθμό
χωρίς βαλίτσα ούτε παλτό
να περιμένεις κάποιο τρένο
που δε θα 'ρθει

Τοτε θα μάθεις πως ο νους
δεκτός απο τους ουρανούς
μπορεί φαντάσματα και κόλαση
να πλάθει να πλάθει

Ξανά πνίγηκες πάλι
μέσα σ' ένα κουτάλι νερό
και βαράς το κεφάλι
βλαστημάς τον καιρό (2)

Πώς γίνεται να ξεκινάς
μακρύ ταξίδι στο χιονιά
χωρίς παλτό χωρίς νταλκά χωρίς ελπίδα

Άγρια θηρία θα σε βρουν
και λαιστρυγόνες θε να μπουν
μεσ' το μυαλό μεσ την καρδιά
σαν καταιγίδα.. καταιγίδα

Ξανά πνίγηκες πάλι
μέσα σ' ένα κουτάλι νερό
και βαράς το κεφάλι
βλαστημάς τον καιρό

Στίχοι: Μάριος Στρόφαλης
Μουσική: Ανδρέας Θωμόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Κούτρας