Με το στόμα γέματο φιλιά
Με το στόμα γεμάτο φιλιά
κατεβαίνεις δυο-δυο τα σκαλιά
και σφυρίζεις με τ' άλλα πουλιά
"καλημέρα".
Με το στόμα γεμάτο φιλιά
ανθισμένη σαν τη μυγδαλιά
ξαναχτίζεις καινούργια φωλιά
στον αγέρα.
Και το βράδυ, το βραδάκι
είσαι σπίρτο που ανάβει φωτιά
και με καίει σαν κλαδάκι
ως το χάραμα, μες στη νυχτιά.
Με το στόμα γεμάτο φιλιά
ανεβαίνεις δυο-δυο τα σκαλιά,
ανεμίζεις τα μαύρα μαλλιά
και μεθάω.
Με το στόμα γεμάτο φιλιά
με τυλίγεις με μοσχοβολιά
και σε πίνω γουλιά τη γουλιά
και πετάω.
Και το βράδυ, το βραδάκι
είσαι σπίρτο που ανάβει φωτιά
και με καίει σαν κλαδάκι
ως το χάραμα, μες στη νυχτιά.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου